Ramadhan na naman...

Pangalawang ramadhan ko na dito sa gitnang silangan. Una kong lapag noong nakaraan ay kasalukuyan nila itong ipinagdiriwang. Di ko man naumpisahan, ngayong taon ay buo ko itong masasaksihan at mararanasan. Hindi na bago sa akin ang okasyong gaya nito dahil laking Mindanao naman ako (kaya h'wag nyo akong gagalitin, makikita nyo ang bangis na meron ako! Lols).

Pero iba pa rin pala ang pakiramdam, na sa bawat taong nakapaligid sa'yo at nakakasama mo sa trabaho ay ginagawa ito.  Mas lalong nakakapanibago lalo na't ikaw lang ang kristyano, tulad ng sitwasyong meron ako. Kaya wala na akong ginawa kundi ang obserbahan sila, alamin ang kanilang paniniwala at ginagawa.

1.       Ito ang tamang panahon para simulan na ang laging napupurnadang balak magpapayat."No entry" ng kung anu-ano sa bunganga. Bahala na kayong mag-isip kung anong bagay-bagay ang pumapasok sa mga bibig nyo, basta lahat bawal pag nandyan at tirik na tirik si haring araw. Tinanong ko dati sa isang kaklase kung bakit sa takip-silim lang pwede, sagot nya para daw hindi makita ni Allah na sila'y kumakain. Ayos din ang trip ng klasmeyt ko ano? Dahil sa siya'y ini-idolo ko, naniwala namanako sa paliwanag n'ya.

2.       Napapanahon na para makapag-ipon. Bawas kain, bawas gastusin. Oras na para madagdagan ang ipon kong 3,000 Php sa bangko. Tiyak ang Metrobankay magdiwang dahil pero ko'y nadagdagan. Yipee!

3.       Karamihan ng mga empleyado ay masaya dahil nababawasan ang oras na ginugugol sa opisina, kadalasan pang-umaga na lang ang pasok nila. Naka-jackpot kayo kapag nabibilang  ka sa ibang sektor ngmanggagawa - tulad ng sa mall, ospital, restawran atbp. Walang nabawas kundi nabago lang ang oras ng pagpasok mo. Dahil sa ako'y may balat 'ata sa pwet, kabilang ako sa kategoryang ito, PUTIK talagang buhay 'to!

4.       Sagana sa  pagkain. Kapag nababato at walang magawa sa loob ng inyong bahay, lumabas at maghanap ng pinakamalapit na mosque, mall o hotel at i-enjoy ang nakahaing pagkain. Bago umatake ay siguraduhing oras na ng iftar (fast breaking). Kain lang ng kain basta ba walang pumipigil at walang mga matang nanlilisik ang tingin. Pero dapat ka ng huminto sa kakanguya pagsapit ng bukang liwayway o suhoor. Ops, nakalimutan mongmagdala ng pitaka? H'wag mag-alala, libre yan ni Allah.

5.       Maraming"pulubi" ang gumagala. Isa sa kanilang paniniwala at tradisyon ay tulungan ang taong mga nangangailangan. Walang oras kang dapat inaaksaya, bawat minuto aymahalaga para makatulong sa kapwa.

6.       Bawal sa kanila ang magmura! Mortal sin ito sa araw ng pag-aayuno. Kaya napapansin nyong kalmado at tahimik ang data-rati'y galit-sa-mundong-style ng boss mo. TIP: Kung trip mong mapatunayan  hanggang saan ang  level ng kanyang pananahimik at bait-baitan, subukan mo kayang mag-amok nang ito'y iyong malaman?

7.       Inuulit ko, bawal ang magmura. Pero hindi ipinagbabawal ang magmahal!<*beautiful eyes*> Superdupercheezzy! Walang basagan ng trip! inlab ako eh!

8.       Sa mga kristyanong tulad ko, alamin ang ligtas na lugar para makapuslit panandalian para kumain at uminom. Pag-aralan ang tamang pagkain ng mabilisan. In short, maging mahusay sa larangan ng Quickie! PAALA-ALA: Siguraduhing hindi sopas o nilagang  baka ang dalang ulam, kung ayaw mong mangamatis ang iyong dila at lalamunan.

9.       Sa buwan ng ramadhan, matuto kang maging "makasarili". Kung nais mong makinig ng musikang rakrakan, iwasang makabulahaw ng katabi. Gumamit ng earphone lagi! Kung ang trip mo ay ang gumiling-giling sa saliw ng musika ni lady gaga, maghanap ng lugar na ikaw lang ang nakakakita. At kung may opinyon kang kakaiba at out-of –this-world ang tema, mas mainam na h'wag mo na itong ibahagi sa iba. I-sikreto na lang ito sa iyong sarili, baka balang araw ang ideyang yan pa ang dahilan para ikaw ay yayaman.

10.   Magbasa ng banal na Koran kung kinakailangan. Hindi para magpakitang-tao , kundi upang tuklasin ang  maraming katanungan na bumabalot sa iyong isipan. H'wag mahiyang aminin sa sarili na wala kang alam. Mas nakakahiyang gawin ang nagkukunwaring meron kang alam. Isa sa malaking bagay na natutunan ko dito sa disyerto ay ang paggalang sa paniniwala ng iba't-ibang lahi.

Isang patikim lamang ito sa napakayamang kultura dito sadisyerto. Kumbaga, silip lang ito ng ilang bahagi ng kanilang paniniwala.Nawa'y nasiyahan kayo sa pagbabasa.  Hanggang sa susunod muli ng paglalahad ko ng buhay sa Riyadh.

Ramadhan Kareem!

Na-MISS ko kayo!

Matagal din akong nawala sa mundo ng blogosperyo. Aminado ako na-miss ko kayo. Sana naman ako’y na-miss niyo rin (sige na, yes ka na! subukan mong makipagplastikan kahit ngayong araw lang). Nakaka-miss ang magsulat ng kung anu-ano, kahit alam mong parang tae lang ang nasusulat mo. Gayunpaman, ang mahalaga ay naibahagi ito sa mga taong nauuto, tulad mo! Hehehe..

Ang mga susunod kong paksa  ay base sa mga karanasan at obserbasyon ko dito sa Riyadh, na iyon naman talaga dapat dahil Buhay Riyadh ang titulo ng blog ko (tanga ko talaga!). Lingid sa inyong kaalaman, mag-iisang taon na ako sa Saudi. Akmang-akma lang para maibahagi ko sa inyo ang mga kakaibang mga kaganapan dito sa disyerto.

 Tipong “TOP 10” ang magiging style ng pagsusulat ko. Ito ang mga bagay-bagay na napuna bunga ng kalikutan/kalokohan/kabastosan/katangahan ng aking kaisipan. Ito ang mga eksenang tumatak na sa aking bumbunan. Hindi ko na patatagalin pa, ito ang una kong nagawa…

1. Kung tinatamad kang magtrabaho at may kliyenteng nagpapakyut at nagtatanong sa’yo, “Mafi malohm arabi” (can’t understand Arabic) lang ang isasagot mo. Malas mo lang kung ang arabo na iyon ay edukado, wala ka ng kawala kundi gamitin ang natitirang ingles na baon.
2.  Mainam sa balat ang tubig ng Saudi. Dahil sa init nito, siguradong patay ang an-an at buni na ilang dekada ng kumakapit sa katawan ninyo!
3.  At dahil sa sobrang init ng tubig sa disyerto, kumuha ka lang ng tasa at bumili ng kape sa bakhala (sari-sari store). Voila! May instant coffee ka na, iwas gastos pa sa mamahaling Satrbaks.
4.  Feeling mayaman ka dito sa Saudi, sapagkat “limousine” ang tawag sa taksing lagi mong sinasakyan.
5. Kung nais mo naming makatipid at gustong panindigan ang pagiging masa, walang pumipigil sayo at welcome na welcome ka sa bus na iyong masasakyan. Doble ingat lang at baka tetano ang aabutin mo. At tibay ng sikmura ang kailangan para sa sari-saring “putok” na iyong masisinghot.
6. Usaping limousine pa rin, umupo sa likurang bahagi ng taxi. Lalong-lalo na kapag ang driver ay Pakistani. Wala yata silang pinipili kahit na mukhang sinabugan ng bomba ang iyong pagmumukha. Sa tingin ko, “the uglier, the better” ang kanilang motto. Thanks GOD, I’m soooo gwapito!
7. Sa mga poging tamad mag-japorms na tulad ko, iwasang magsuot ng shorts kapag nasa pampublikong lugar kayo. Ewan kung anong meron sa cargo shorts ko, o baka ngayon lang sila nakakita ng mala-TROSOng hita na meron ako? Palaisipan pa rin sa akin ang pangyayaring ito.
8. Ngayon kung gusto n’yo pa ring magshorts, wala na akong magagawa. Basta ba huwag ako ang sisisihin kapag ang mga tao sayo’y nakatingin. Kilatisin muna ng mabuti ang sarili, baka naman talo mo pa ang cover of the month ng FHM sa suot mong shorts na pagkaiksi-iksi! (Nyeta! Bruha ka! Lols)
9. Huwag makipagtitigan sa kahit sinong tao na makakasalubong mo, at baka pag-initan ka at may balak gawin sa’yong milagro. Pero kung si “Nicole ng Subic” ay iyong ini-idolo, wala na akong masasabi pa kundi GO lang ng GO!
10. Matuto kang kumain ng shawarna at kapsa (parang tsiken inasal at sari-saring butil ng herbs na inilagay sa kanin). Dahil hindi sa lahat ng oras ay kagustuhan  mo ang nasusunod. Paminsan-minsan ay dapat ka ring makisama at makihalo-bilo, para mas makilala at maintindihan ng husto ang kulturang matagal na nilang nirerespeto.

Ilan lang ito sa eksenang aking napuna. Mga pangaraw-araw na bahagi na ng kanilang buhay. Nakakapanibago, nakakatawa, at minsan ay parang lokohan lang. Pero minsan ay nangyari ito sa buhay ng mga ordinaryong pinoy OFW.